Postpartum Depresyonu Üzerine Bir Derleme

Leyla KORTAK; Meryem KARAAZİZ

doi:10.5281/zenodo.15746240

Yazarlar

Leyla KORTAK Yakın Doğu Üniversitesi https://orcid.org/0009-0007-8440-4879
Meryem KARAAZİZ Yakın Doğu Üniversitesi https://orcid.org/0000-0002-0085-612X

DOI:

https://doi.org/10.5281/zenodo.15746240

Anahtar Kelimeler:

Postpartum Depresyon, Doğum Sonrası Ruh Sağlığı, Annelik, Sosyal Destek, Tedavi Yöntemleri

Özet

Postpartum depresyon (PPD), doğumdan sonraki ilk yıl içinde herhangi bir zamanda başlayabilen ve doğum yapan kadınların yaklaşık %10-15’ini etkileyen önemli bir duygu durum bozukluğudur. Yüksek morbidite ve hatta mortalite riski taşıyan PPD, yalnızca annenin değil, bebek, anne-bebek ilişkisi ve tüm ailenin duygusal, sosyal ve bilişsel sağlığını olumsuz etkileyebilir. Postpartum depresyon (PPD) belirtileri genellikle doğumdan sonraki ilk 4 haftada başlar ve 1 yıla kadar sürebilir. Başlıca belirtiler şunlardır: Kızgınlık, öfke, bebeğe karşı ilgisizlik suçluluk duygusu, dikkat dağınıklığı, uyku ve iştahta değişiklikler ,Sosyal etkinliklere ve cinselliğe ilginin azalması, Depresif ruh hâli, keyifsizlik, değersizlik düşünceleri, yoğun kaygı, Konsantrasyon güçlüğü, intihar düşünceleri Düşük sosyal destek, ekonomik sorunlar, geçmiş psikiyatrik öykü ve planlanmamış gebelik gibi faktörler depresyon riskini artırmaktadır. Depresyon düzeyi yükseldikçe ebeveynlik işlevleri ve yaşam doyumunda azalma görülmüştür. Çalışma, postpartum dönemde psikolojik destek hizmetlerinin önemini vurgulamakta, düzenli psikolojik değerlendirme ve erken tanı için sağlık çalışanlarının eğitilmesini önermektedir. Ayrıca aile ve eşlerin anneye yönelik duygusal destek konusunda bilinçlendirilmesi koruyucu bir önlem olarak kabul edilmektedir. Sonuçta, postpartum depresyon bireysel değil, toplumsal ve ailevi boyutları olan bir halk sağlığı sorunudur ve bu nedenle multidisipliner destek gerekmektedir.

Referanslar

Agius, A., Xuereb, R. B., Carrick-Sen, D., Sultana, R., ve Rankin, J. (2016). The co-existence of depression, anxiety and post-traumatic stress symptoms in the perinatal period: A systematic review. Midwifery, 36, 70–79. https://doi.org/10.1016/j.midw.2016.02.013

Akdeniz, F., ve Aldemir, E. (2009). Kadınlara özgü ruhsal hastalıklar. Klinik Gelişim, 22, 80–83.

Aktaş, M. C., Şimşek, Ç., ve Aktaş, S. (2017). Postpartum depresyonun etiyolojisi: Kültür etkisi. JAREN/Hemşirelik Akademik Araştırma Dergisi, 3(Supp. 1), 10–13.

American Psychiatric Association. (2013). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (5th ed.). Arlington, VA: American Psychiatric Publishing.

American Psychiatric Association. (1968). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (2nd ed.). Washington, DC: American Psychiatric Association.

American Psychiatric Association. (1980). Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (3rd ed.). Washington, DC: American Psychiatric Association.

Anokye, R., Acheampong, E., Budu-Ainooson, A., Obeng, E. I., ve Akwasi, A. G. (2018). Prevalence of postpartum depression and interventions utilized for its management. Annals of General Psychiatry, 17(1).

Atasoy, N., Bayar, Ü., Sade, H., Konuk, N., Atik, L., Barut, A., Tanrıverdi, A., ve Kaya, E. (2004). Doğum sonrası dönemde depresif belirti düzeyini etkileyen klinik ve sosyodemografik risk etkenleri. Türkiye Klinikleri Jinekoloji ve Obstetrik Dergisi, 14, 252–257.

Ayvaz, S., Hocaoğlu, Ç., Tiryaki, A., ve Ak, İ. (2006). Trabzon il merkezinde doğum sonrası depresyon sıklığı ve gebelikteki ilişkili demografik risk etmenleri. Türk Psikiyatri Dergisi, 17(4), 243–251.

Bayrı-Bingöl, F. (2023). Postpartum döneme uyum. In Anne Ruh Sağlığında Psikososyal Bakım (ss. 71–90). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.

Bashiri, N., ve Spielvogel, A. M. (1999). Postpartum depression: A cross-cultural perspective. Primary Care Update for OB/GYNS, 6(3), 82–87.

Beck, C. T., ve Gable, R. K. (2001). Comparative analysis of the performance of the postpartum depression screening scale with two other depression instruments. Nursing Research, 50, 242–250.

Blackmore, E. R., Heron, J., McGuinness, M., Craddock, N., ve Jones, I. R. (2008). Early postpartum symptoms in puerperal psychosis. BJOG: An International Journal of Obstetrics ve Gynaecology, 115(3), 348–353.

Blatt, S. J., ve Homann, E. (1992). Parent-child interaction in the etiology of dependent and self-critical depression. Clinical Psychology Review, 12(1), 47–91.

Buttner MM, Mott SL, Pearlstein T, Stuart S, Zlotnick C, O’Hara MW, (2013).Examination of premenstrual symptoms as a risk factor for depression in postpartum women. Arch Womens Ment Health. 2013;16(3):219-25.

Büyükkoca, G. (2001). Postpartum depresyon ve sosyal destek arasındaki ilişki. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi.

Calpbinici P. , Kartal, B. Kızılırmak, A., Tabakan G., (2020). “Correlation Between Postpartum Depression and Spousal Support and Factors Affecting Postpartum Depression”, Health Care for Women International, vol. 42, no. 12, 2020, p. 1325-1339.

Cengil, M. (2003). Depresyonu önlemede dini inancın koruyucu rolü. Dinbilimleri Akademik Araştırma Dergisi, 3(3), 129–152.

Çalık, K. Y., ve Aktaş, S. (2011). Gebelikte depresyon: sıklık, risk faktörleri ve tedavisi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 3(1), 142–162.

Erdem, Ö , Erten Bucaktepe, P, G. (2012). “Postpartum Depresyon Görülme Sıklığı Ve Tarama Yöntemleri.” Dicle Tıp Dergisi, 39 (3), 458-461.

Erdoğan, A., ve Hocaoğlu, Ç. (2020). Doğum sonrası depresyonun tanı ve tedavisi: Bir gözden geçirme. The Medical Journal of Mustafa Kemal University, 11(39), 31–37.

Fonagy, P., Gergely, G., Jurist, E. L., ve Target, M. (2002). Affect regulation, mentalization, and the development of the self. New York: Other Press.

Gereklioğlu, Ç., Poçan, A. G., ve Başhan, İ. (2007). Postpartum dönemde annelerde görülen psikiyatrik problemler: Derleme. Türkiye Klinikleri Jinekoloji ve Obstetrik Dergisi, 17(2), 126–133.

Gough, D., Oliver, S., & Thomas, J. (2017). Systematic reviews: The role of evidence in educational policy and practice. Educational Researcher, 46(6), 312-319.

Gülseren L. Doğum sonu depresyon bir gözden geçirme. Türk Psikiyatri Dergisi 1999;10:58-67.

Kaplan, H. I., ve Sadock, B. J. (1995). Comprehensive Textbook of Psychiatry/VI (Vol. 1, pp. 1059–1066). Baltimore: Williams & Wilkins.

Kısa, C. (2004). Postpartum psikiyatrik bozukluklar. 3P Dergisi, 12(Ek 4), 3–6.

Lindahl V, Pearson JL, Colpe L. Prevalence of suicidality during pregnancy and the postpartum. Arch Womens Ment Health 2005; 8(2):77–87.

Míguez, M. C., Pereira, B., Pinto, T. M., ve Figueiredo, B. (2019). Continued tobacco consumption during pregnancy and women’s depression and anxiety symptoms. International Journal of Public Health, 64(9), 1355–1365.

Mughal, S., Azhar, Y., ve Siddiqui, W. (2020). Postpartum depression. In StatPearls. Treasure Island (FL): StatPearls Publishing.

Norhayati MN, NikHazlina NH, Asrenee AR, Wan Emilin WMA. (2015). Magnitude and risk factors for postpartum symptoms: A literatüre review. Journal of Affective Disorders, 175: 34-52.

O'Hara MW, Wisner KL. (2014). Perinatal mental illness: Definition, description and a etiology. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol, 28(1):3-12.

O'Hara MW, McCabe JE.(2013). Postpartum depression: current status and future directions. Annu Rev Clin Psychol.;9:379-407.

Okanli, A., Tortumluoglu, G., ve Kirpinar, İ. (2003). Gebe Kadınların ailelerinden algıladıkları sosyal destek ile problem çözme becerileri arasındaki ilişki/the relationship between pregnant women perceived social support from family and problem solving skill. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 4(2), 98.

Sayın, A. A. (2016). Doğum sonrası depresyon yaygınlığı ve ilişkili faktörler.

Silva RS, Junior RA, Sampaio VS, Rodrigues KO, Fronza M (2021). Postpartum depression: a case-control study. J Matern Fetal Neonatal

Spinelli, M. G. (2009). Postpartum Psychosis: Detection of Risk and Management. American Journal of Psychiatry, 166(4). 405-408.

Stewart DE, Robertson E, Dennis CL, Grace SL, Wallington T.(2003). Postpartum depression: Literature review of risk factors and interventions. University Health Network Women’s Health Program for Toronto Public Health.

Stone, S. D., ve Menken, A. E. (2008). Perinatal and Postpartum Mood Disorders: Perspectives and Treatment Guide for the Health Care Practitioner. New York: Springer Publishing Company. 93.

Ulusoy, M. N. (2010). Doğum sonrası altı aylık dönemde postpartum depresyon sıklığının bebeklerin beslenme ve büyümesi ile ilişkisinin longitudinal incelenmesi.Yüksek Lisans Tezi.

Uygur, Ö. F. (2015). Prematür bebeklerin annelerinde doğum sonrası depresyon sıklığı ve ilişkili faktörler. Tıpta Uzmanlık Tezi,

Ward HB, Fromson JA, Cooper JJ, De Oliveira G, Almeida M.(2018). Recommendations for the use of ECT in: literature review and proposed clinical protocol. Arch Womens Ment Health 2018; 21(6):715–722.

Winnicott, D. W. (1965). The maturational processes and the facilitating environment: Studies in the theory of emotional development. London: Hogarth Press.

WHO, (1993). ICD-10 Ruhsal ve Davranışsal Bozukluklar Sınıflandırılması. MO Öztürk, B Uluğ (Çeviri Ed), Ankara: Türkiye Sinir ve Ruh Sağlığı Derneği Yayını, 1993.

Yıldırım, S.G., Kısa, C., Aydemir, Ç., (2004). Postpartum depresyon. Psikiyatri Psikoloji Psikofarmakoloji (3P) Dergisi (Ek 4), 12-20.

Postpartum Depresyonu Üzerine Bir Derleme

Yazarlar

DOI:

Anahtar Kelimeler:

Özet

Referanslar

İndir

Yayınlanmış

Nasıl Atıf Yapılır

Sayı

Bölüm

Lisans

Aynı yazar(lar)ın dergideki en çok okunan makaleleri

Makale Gönder

Dil

Bilgi