EBÜ’L-FAZL EL-ABBÂS B. ABDİLMUTTALİB VE MEKKE’DEKİ ÖZEL GÖREVİ

Özet

İslâmiyet’in yayılmaya başladığı ilk günlerden itibaren iman edip Peygamber ile birlikte Mekke’nin bütün sıkıntılarına göğüs geren sahabeler olduğu gibi, daveti kabul etmeyip şirk üzere yaşamaya devam eden insanlar da olmuştur. Allah Resûlü, vahy nüzulünden itibaren kişi, kabile ayrımı yapmadan daveti bütün insanlara ulaştırmaya gayret etmiştir. Peygamber davetine ilk muhatap olarak yakın akrabalarını almıştır. Akrabaları içerisinde bu hususta kendisine iman edip destekleyenler olduğu gibi, iman etmeyip de Peygamber’e karşı çıkanlar da vardır. Daveti kabul etmediği halde Peygamber’i kendi haline bırakıp, engel çıkarmayan akrabaları da olmuştur. Bununla birlikte yine Peygamber’in davetini kabul etmemekle beraber (rivayetlerin çoğunluğuna göre), ona her türlü yardımda bulunan amcası Ebû Tâlib gibi akrabaları olduğu da bilinmelidir. Ebû Tâlib’in vefatı sonrasında Peygamber’in en büyük destekçisi Abbas olmuştur. Bunun en güzel örneği, Akabe Beyatında Medine’den gelen Ensar’a karşı yaptığı konuşmada Peygamber’in korunması ile ilgili bütün fedakarlıkların yapılması gerektiği hususuna ısrarla vurgu yapmasıdır. Hz. Peygamber de her yerde amcası Abbas’a karşı saygısını ve yardımını esirgememiştir